Hulppiet... en give away wegens 100ste blogbericht

Morgen gaat kleine Sam met haar twee grote neven naar de Sinterklaas intocht in Krommenie.
De hele week hang hier al een gespannen sfeer.... (helaas niet door de intocht maar toch door een kleine nasleep van de griep/koorts). Maakt niets uit... we hebben er naartoe geleefd. Sam heeft een outfitje om 'u' tegen te zeggen.

Allereerst haar Pietenpak, tenslotte is ze de allerhandigste, liefste en grappigste hulppiet (al is het maar omdat ze onze dochter is.... ;-))

Ze is zelf mee geweest naar de Hema om haar pakje te kopen en we kwamen er achter dat je toch minder ziek bent als je shopt... Ik denk dat het de buitenlucht is, Sam denkt dat het door de prikkels van alle mooie spulletjes komt. We testen het nog even en gaan naar buiten. Mijn zieke baby komt weer tot leven. Ik ben overtuigd! Dat wat onze ouders deden was ZEKER goed bedoeld, maar als je ziek bent MOET je naar buiten, want dat is goed voor zieke mensjes (mijn moeder (de liefste van de wereld) is daar nog altijd niet van overtuigd maar dat komt nog wel).

Rode wangen, snotneus weg, vrolijkheid om fladderende blaadjes... Doe mij maar een rondje recreatiegebied! Anyway, terug naar het pietenpak...

Zoals jullie zullen begrijpen, heeft Sam Sinterklaas nog niet ontmoet in het echt. Ze is dus behoorlijk zenuwachtig, al weet ze niet waarom. Dat verkleden is leuk en handig vind ze, omdat ze het zo minder koud heeft, maar moet ze nu straks echt over gladde daken rennen?? Nee toch?? Mama belooft haar dat dat wel moet maar dat ze dan geschikter schoeisel krijgt...Enkele uren later slaapt Sam dan toch en droomt: "Sinterklaas, ik ben er klaar voor!!! Tot morgen!" en als slapend snurkt kleine Sam nog wat pepernootjes weg. Morgen is de grote dag!

Daarnaast blogte de mama van Sam (ik dus) tussen de bedrijven door mijn 100ste blog! Ik vind het nogal wat. Omdat ik niet het gevoel heb dat ik zoveel blog, want dat doe ik namelijk niet. 

Maar ja, het is er toch. 

Wat ik jammer vind is dat je veel 'lezers' hebt, veel pageviews, maar weinig reacties behalve bij give aways.

Mijn give away is dus niet om een reactie hier achter te laten, maar bij blogbericht 113.... Dat is over 3 berichtjes... Ik heb dus nog 3 berichtjes de tijd om te bedenken wat de give away zal zijn.

Je hoeft bijna niets te doen, behalve mij eraan herinneren.... 

Een reactie dus op mijn 113e bericht. En het kan snel gaan, want ik heb mezelf een uitgdaging gesteld, 7 kledingstukken of items in 2 weken. En de slofjes zijn er 1 van. 

En natuurlijk vind ik het super leuk als je toch een reactie achterlaat. Ik heb zo van die lieve, trouwe volgers die altijd iets liefs of leuks schrijven en ik probeer dat bij tijd en wijle terug te doen. 

Misschien hebben mijn trouwe volgers ook wel een idee wat ze als give away zouden willen 'winnen'. Dat hoor ik dan natuurlijk ook graag. 

In ieder geval... Fijne intocht indereen. Misschien zie je hulppiet Sam nog! 

Groetjes,

Rachel