Poging tot breien

Twee weken geleden, je weet wel, toen het zo heeeeel-heeeeeel-heeeeeeel koud was waren wij een paar dagen naar Duitsland om te gaan skieen. Daar bleek de muts voor dochter Sam niet warm genoeg dus na een halve dag op de piste restte ons niets anders dan de plaatselijke sportwinkel te bezoeken.

5 minuten later kwamen wij weer buiten met, ik moet zeggen, een top-warme en heel goed blijvend zittende muts. Joepie! Onze skipret kon weer voortgezet.

Thuis bedacht ik dat ik dat zelf wilde kunnen, zo'n muts breien. Dus ik snelde na de veel te korte vakantie naar de plaatselijke wolwinkel, want zulke mooie warme wol heb ik niet in mijn winkeltje.
Ik zat een avondje te zweten want ik had nog nooit gebreid en hij zit bomvol vouten fouten maar hij past, zit goed en ik ben er best trots op! Ik weet zeker dat een volgende al wat beter zal gaan.

Dochter koos natuurlijk niet voor een mooi door mij gemaakte pompon zoals op de foto maar voor een fluffy unit die ik toevallig net had ingekocht (het kan geen toeval zijn).

Bij haar liet ik de leuke labels met Sams naam maken.
Kan hij er mee door voor een eerste muts?